Overstapper

Janneke Boon Eppink

Direct naar de doorbraken van Janneke? Klik hier!

Wat deed je eerst en wat doe je nu?

Voordat ik aan de bootcamp van de Buitenboordmotor begon heb ik een mooie en lange carrière bij KLM gehad, waar ik ben begonnen als stewardess en later ben gewisseld naar een baan op kantoor. Tijdens mijn laatste rol als Management Business Assistent op de HR-afdeling kreeg ik te horen dat ik na 32 jaar, mijn baan zou gaan verliezen. De HR-afdeling zat volop in een digitale transitie. Ik had me al wel eens zorgen gemaakt over hoe mijn takenpakket eruit zou komen te zien, omdat de werkzaamheden die ik uitvoerde steeds meer gedigitaliseerd werden. Toch kwam het nieuws onverwacht, als donderslag bij heldere hemel. Ik heb twee weken niet kunnen werken, zo van slag was ik. Daarna heb ik mezelf erover heen gezet, met een nieuwe blik op de toekomst.

Toen ik stopte met vliegen miste ik het zorgen. Daar heb ik altijd enorm veel voldoening van gekregen. Dit heb ik teruggevonden in een baan bij Cordaan in de ouderenzorg. In een totaal andere werkomgeving mag ik nu elke dag met veel plezier werken in het huis van ouderen, zo zie ik het. Uiteindelijk ben ik heel dankbaar dat het zo is gegaan. Ik heb zoveel geleerd het afgelopen jaar. Als corona niet was geweest had ik deze stap nooit durven maken.

Waar ben je goed in en komt dat ook tot recht in je huidige werk?

Omdat ik 32 jaar bij dezelfde werkgever had gewerkt, had ik geen idee wat er speelde op de arbeidsmarkt en hoe ik daarbinnen zou passen. Pas nu zie ik de nijpende tekorten in de zorg en weet ik hoe waardevol ik nog kan zijn op de arbeidsmarkt. Je neemt zoveel mee van je levenservaring, ik durf heel makkelijk de interactie met de mensen op te zoeken. De keuze voor de sector zorg was daarom vrij snel gemaakt: ik zag bij mijn ouders dat een zorgmedewerker echt een verschil kan maken. Wel twijfelde ik na mijn ontslag over welke vorm van zorg ik het liefst zou willen geven. Mijn moeder is ook verpleegkundige geweest en wilde mij altijd in de zorg hebben, maar ik twijfelde nog lang tussen de gehandicaptenzorg en ouderenzorg. Uiteindelijk heb ik voor de ouderenzorg gekozen: ik vind ouderen heel inspirerend en ik ben erg benieuwd naar hun verhalen. Die verbinding op zoeken past heel erg bij mij en is ook heel erg nodig. In de ouderenzorg ben jij de schakel van de persoon naar de arts, en van de persoon naar de familie. Je moet dus echt een zorg hart hebben. Ouderen kunnen soms onzeker worden door de hulp die ze nodig hebben. Maar uiteindelijk zijn we allemaal mensen: als je als verzorger laat zien dat jij ook zwakke plekken hebt dan opent dat de band met de zorgvrager. Door je kwetsbaar op te stellen kun je snel nader tot elkaar komen. Dat is mooi om te zien.

Ik heb zoveel geleerd het afgelopen jaar. Uiteindelijk ben ik dankbaar dat het zo is gegaan”  

Hoe heb je het proces ervaren van de bootcamp?  

Het was een heel leerzaam en waardevol traject. Door de proeftuinen, diverse assessments en intervisies leer je je krachten en drijfveren ontdekken. Het was echt een combinatie van keuzes creëren en keuzes maken: je spitst je steeds meer toe tot daar waar je energie van krijgt. Daarnaast heb ook heel duidelijk gezien wat ik niet wil. De assessments in de bootcamp beantwoorden veel over jezelf, dat was ontzettend impactvol en soms ook heel confronterend. Het is zo wonderlijk dat je zo goed gespiegeld wordt: zowel je sterke als zwakke kanten komen ook bloot te liggen en dat is soms echt wel even schrikken. Het is dus niet alleen een Deepdive in de groeisectoren, maar ook echt in jezelf. Op het moment dat ik mijn keuze had gemaakt ging alles ontzettend snel: Cordaan was op zoek naar overstappers naar de zorg en al voordat ik de bootcamp had afgerond mocht ik op gesprek komen. Ik herinner me de laatste sollicitatie ronde nog goed: het gesprek was onder andere met 2 ouderen van 87 jaar. In dit gesprek was ik alleen maar enthousiast aan het vertellen over waarom ik zo graag in de zorg wilde werken. 

Hoe was de kennismaking met je nieuwe werkomgeving?

Wat mij opvalt is dat de zorg in sommige opzichten nog onwijs star is en ingericht volgens oude patronen. Natuurlijk speelt het kostenplaatje ook een grote rol. Sommige dingen vielen mij gelijk op: zo heb ik bijvoorbeeld al in een van mijn eerste weken gevraagd of we het over de namen van ouderen kunnen hebben, in plaats van over kamernummers. Dit heeft wel wat aangezwengeld, ik kijk met een andere blik naar bestaande processen. Ik ben meelevend en ga graag de verbinding aan, maar daar zitten natuurlijk ook valkuilen aan. Ik leer nu met behulp van mijn werkbegeleider, dat ik situaties die zich afspelen op werk niet meeneem naar huis. Die begeleiding is erg fijn.

‘’Het is nog steeds mijn droom om mijn eigen zorgboerderij te beginnen, waardoor ik ervoor kan zorgen dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen’’

Wat is er nodig voor overstappers om de overstap te laten slagen? 

Goede begeleiding is key. Wat ik leer, kan ik meteen toepassen in de praktijk, maar de combinatie van leren en werken is echt heel pittig. De opleiding duurt normaal 3 jaar, welke ik nu in 1,5 jaar afrond. Daarnaast denk ik dat er voor de overheid een grote rol ligt om mensen er veel meer op te wijzen dat het mogelijk is om een overstap te maken, en wat het vangnet is. Digitalisering maakt het voor de wat oudere generatie overstappers lastiger. Je weet niet goed waar je moet beginnen er is erg veel onduidelijk. Dit weerhoudt mensen ervan om een switch te maken, wat zonde is.  

Zijn er financiële uitdagingen geweest voor jou tijdens de Loopbrug? 

Er was een goed sociaal plan bij KLM. Ik heb me niet heel veel zorgen gemaakt om het financiële plaatje. Ik ben 55, en wilde nog wel graag aan het werk. Daarom heb ik gekozen voor het traject met de Buitenboordmotor, wat ik via KLM kreeg aangeboden. In de bootcamp kwam ik erachter dat geld voor mij totaal geen drijfveer was. Het viel mij heel erg mee wat ik uiteindelijk aan loon heb moeten inleveren, en wat ik ervoor terugkrijg is onbetaalbaar. Alles is goed als het voor jou maar goed voelt.  Ik ben er trots op dat ik door mijn hart te volgen zonder tussenkomst van het UWV een overstap heb kunnen maken van KLM naar de ouderenzorg.

Hoe kijk je naar de toekomst?

Ik heb een visie voor de zorg, een waarin persoonlijke aandacht centraal staat. De ouderen die ik verzorg zijn mensen op leeftijd en komen van een generatie die niet echt vragen. In het verzorgingstehuis trekken zijn niet snel aan de bel. Toch is er soms veel mogelijk. Onlangs heb ik bijvoorbeeld ervaren wat muziek met mensen kan doen. Eén van mijn collega’s had geregeld dat een mevrouw, waar ik normaal gesproken nauwelijks contact mee krijg, haar Lp’s kon gebruiken. Door middel van een hele eenvoudige platenspeler konden we luisteren naar haar muziek. Dit was bijzonder: ik zag hoe ze volledig opleefde, me aankeek, weer begon te praten, en zelfs weer aangaf wat haar behoeftes waren. Soms kan je met kleine aanpassingen een hele nieuwe belevingswereld creëren. Het is nog steeds mijn droom om mijn eigen zorgboerderij te beginnen, waardoor ik ervoor kan zorgen dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen. Uiteindelijk willen veel mensen liever niet naar een verpleeghuis, daarnaast brengt het hele grote zorgdruk met zich mee. Ik geloof dat dit echt te regelen is.

DoorbraakInzicht
7: Tekortsectoren en beroepen zijn leidendJanneke had geen idee meer van haar waarde op de arbeidsmarkt doordat ze 32 jaar bij dezelfde werkgever had gewerkt. De nijpende tekorten in de zorg en de nieuwe betekenis die ze daar vond waren voor haar een eye-opener.
3: Inzicht in talenten en capaciteitenJanneke leerde door de proeftuin, diverse assessments en intervisies haar krachten en drijfveren ontdekken. Tijdens de assessments herontdekte ze haar passie: zorgen voor mensen.
9: Persoonlijk financieel inzicht en keuzeJanneke kwam er met de financiële planner achter dat geld geen grote drijfveer voor haar was. Het viel mee wat ze aan loon moest inleveren, en wat ze ervoor terugkreeg is voor haar onbetaalbaar. Daardoor was haar keuze snel gemaakt.