Frans Dix

Direct naar de doorbraken van Frans? Klik hier!

De betekenis van werk

Het is belangrijk voor mij dat werk betekenisvol is. Dit gevoel was ik kwijtgeraakt in mijn vorige functie. De werkzaamheden vervulden me niet langer en ik voelde geen motivatie meer. Toen het project ten einde liep, besloot ik op zoek te gaan naar iets anders. De afgelopen jaren paste het werk gewoon niet meer bij mij. Het afronden van het project gaf me een goede reden om te vertrekken. Aanvankelijk voelde ik rust toen ik thuis kwam te zitten; het was alsof ik herstelde van een baan waar ik mijn passie voor verloren had. Maar na een tijdje sloeg deze rust om in paniek.

Hoe nu verder?

Gedachten spookten door mijn hoofd: ik ben 61, ik wil niet thuiszitten, ik heb nog zoveel energie – hoe ga ik hiermee om? Voor mij betekende het omgaan met de paniek vooral het loslaten van beperkende overtuigingen. Ik dacht veel na, sportte buiten en reflecteerde: waarom eigenlijk niet? Ik heb een scherp verstand en bekwame handen, wat houdt me tegen? Het probleem was echter dat ik niet wist hoe ik de stap moest zetten. Het lag aan mijzelf: ik zocht niet naar out-of-the-box oplossingen en geloofde niet in mezelf. Totdat ik mensen ontmoette die zeiden: het kan wél. Ook door De Buitenboordmotor kwam ik tot dit inzicht. Ik begon mezelf de vragen te stellen: wie ben ik, wat wil ik, wat kan ik? Dit bleek een zoektocht. Ik bleef vastlopen in hetzelfde patroon, denkend dat ik weer hetzelfde moest doen omdat dat voor de hand lag. Maar als je blijft doen wat je altijd deed, krijg je altijd dezelfde resultaten. Dat was mijn valkuil. Ik moest op zoek naar iets anders, nieuwe wegen verkennen en een nieuw pad inslaan.

Inzichten

Op een gegeven moment zei mijn vrouw: “Ga de techniek in, dat heb je altijd al gewild. Doe dat gewoon!” Dit inzicht zette me aan het denken: maar hoe? Waar kan ik vinden hoe het anders kan of moet? Toen kwam ik in aanraking met De Buitenboordmotor. De vraag was: hoe doe ik het anders? Hoe herijk ik mijn competenties en verkoop ik mezelf? Ik had hulp nodig, en het Persoonlijk Profiel hielp me enorm daarbij. Daarnaast moest ik mezelf losmaken van beperkende overtuigingen, en De Buitenboordmotor hielp me om die te doorprikken. Toch bleef de twijfel in mijn hoofd: ik ben 61, kom ik nog wel aan het werk? Of zet ik dat zelf in mijn hoofd? Eerlijk gezegd, beide zijn waar. Je hebt flair, lef en ook een beetje geluk nodig. Wat je over jezelf weet en wat je uitstraalt, wordt opgemerkt. Het is belangrijk om overtuigend te zijn: als ik iets wil en het maar half uitstraal, komt het maar voor een kwart over bij de ander. De keuze voor de techniek was voor mij logisch: ik heb altijd een technische knobbel gehad, en mijn vader zei altijd: “Jij moet de techniek in, daar ben jij goed in.” Zo besloot ik om dat pad te gaan verkennen.

Angsten overwinnen

Zoals eerder vermeld, begon mijn overstap met het worstelen met spookbeelden. Het voornaamste spookbeeld was de gedachte dat de samenleving niet op mij zat te wachten omdat ik te oud ben. Het idee dat ik helemaal opnieuw moest beginnen, ver buiten mijn comfortzone, was angstaanjagend. Daarnaast had ik te maken met een rouwproces vanwege het ontbreken van een baan. Dit knaagde aan me en bracht gevoelens van boosheid, koppigheid en weerbarstigheid met zich mee: het gaat toch niet lukken. Maar uiteindelijk kwam ik weer tot mezelf: alleen door de arbeidsmarkt navigeren op mijn leeftijd gaat niet lukken. Ik heb mensen nodig die me helpen. Naar mijn idee bestaat een succesvolle overstap uit drie elementen: 1. de eigen wil en motivatie om te veranderen, 2. het vinden van mensen die je steunen en openstaan voor jouw ontwikkeling, en 3. een bedrijf vinden dat jou ook verwelkomt, zoals Hoppenbrouwers. Momenteel neem ik deel aan een leer-werktraject bij mijn werkgever Hoppenbrouwers, terwijl ik onderwijs volg aan het Koning Willem I College in Den Bosch!

Hoe ik me nu voel..

Ik ben momenteel ontzettend tevreden met mijn situatie! Een van mijn taken is het aanpassen van meterkasten bij mensen thuis voor de installatie van hun zonnepanelen. Het leukste is dat ik echt iets concreets aan het creëren ben. En het belangrijkste: ik maak er mensen blij mee! Voor de klanten is het een hele reis: ze wachten vol verwachting op de offerte, zien het uiteindelijk gerealiseerd worden, en beschouwen het als een persoonlijke mijlpaal. Het is geweldig om te zien hoe blij ze zijn met hun investering en om te weten dat ik daaraan heb bijgedragen.

Wat zou je andere overstappers willen meegeven?

Blijf altijd geloven en vertrouwen in jezelf. Iedereen bezit meer potentie dan wat maatschappelijke omstandigheden ons toeschrijven of wat ons overkomt door toeval of externe druk. Er is altijd meer mogelijk. Bovendien, je staat er nooit alleen voor in de strijd om verandering te bewerkstelligen, en vaak kan en moet je dat ook niet alleen doen. Sta open voor hulp en nieuwe perspectieven. Laat je eigenwijsheid los, want anderen bekijken je anders en kunnen je waardevolle inzichten bieden. Wat betreft twijfel: het is belangrijk om te erkennen dat twijfel altijd gevoed kan worden. Op een gegeven moment moet je echter een beslissing nemen, of ervoor kiezen om dat niet te doen. Blijf niet eindeloos in twijfel hangen, want dat put je uit en maakt je minder effectief voor jezelf, je omgeving en op je werk. Voor mij persoonlijk heeft er veel verandering plaatsgevonden: mijn vrouw zegt dat mijn oude zelf weer terug is. Ik kom vrolijk thuis van mijn werk, mijn humor is terug en mijn ondernemende kant is weer prominent aanwezig. Ik kan volmondig bevestigen dat dit klopt! Het voelt alsof ik weer ademhaal, alsof ik weer vol energie zit. Ik heb altijd tegen mezelf gezegd dat ik nooit een baan wilde waar ik om 6 uur ’s ochtends voor op moet staan. Nu ben ik echter om 6 uur ’s ochtends klaarwakker en vol enthousiasme om aan de dag te beginnen!

Waar ben je trots op, Frans?

Dat ik deze stap heb gezet, dat ik weer op school zit en dingen eigen kan maken. Maar: het zij-instroomtraject brengt wel soms wel obstakels met zich mee, met name het feit dat ik materiaal moet doornemen dat eigenlijk bedoeld is voor 16-jarigen. Het ontbreken van vrijstellingen, zoals voor het vak Nederlands, frustreert me. Mijn ruime werk- en levenservaring lijkt niet voldoende te worden erkend als bewijs voor mijn kennis van bepaalde vakken. Mijn advies voor onderwijsinstellingen is om mbo-opleidingen zo in te richten dat ze meer aansluiten op de behoeften van zij-instromers. Het huidige onderwijssysteem voor zij-instromers is verouderd en sluit niet goed aan op hun ervaring en capaciteiten. Ik heb zelf ervaren dat zij-instromers vaak ontmoedigd raken door dit gebrek aan flexibiliteit. Gelukkig beschik ik over een gezonde dosis eigenwijsheid en de vastberadenheid om door te zetten en mijn eigen pad te bewandelen. Hoewel de pensioengerechtigde leeftijd in Nederland 67 is, ben ik zo enthousiast over mijn nieuwe uitdagingen dat ik daar niet eens aan denk. Misschien ga ik zelfs na mijn pensioen nog door met werken!