Pepijn Klein Heerenbrink

Direct naar de doorbraken van Pepijn? Klik hier!

Het is nogal een uitdaging om uit het vertrouwde te stappen. Een baan in de financiële dienstverlening die goed aansluit bij je opleiding, een loyale werkgever en financiële zekerheid. Zonder de begeleiding van de Rabobank en het vertrouwen van mijn nieuwe werkgever, het Kompaan college, was het nooit gelukt om mijn droom werkelijkheid te laten worden. Zowel mijn oude als nieuwe werkgever hebben vertrouwen in de missie van De Buitenboordmotor en daarom kon ik mijn gedachten over hoe het zou zijn om in het onderwijs te werken, concreet vormgeven. De financiële dienstverlening heb ik ingeruild voor het onderwijs, ik ga nu door het leven als docent Economie op het Kompaan College in Zutphen.

Ik kreeg altijd veel energie van het nauwe contact dat ik had met mijn klanten. Doordat de bank is gaan specialiseren, werd dat contact een stuk minder en dat vond ik jammer. Meerdere mensen hadden inspraak over een advies dat ik normaal gesproken voor het grootste deel zelf afhandelde. Omdat ik merkte dat mijn kracht niet lag in deze manier van werken, ben ik met mijn werkgever in gesprek gegaan. Zo maakte ik via de bank kennis met de Buitenboordmotor. Ik begon de bootcamp met de gedachte: liever onzeker, maar gelukkig, dan zeker, maar ongelukkig. Ik was niet boventallig maar wist dat als ik bleef ik niet gelukkig zou worden. Ik wilde op zoek naar iets nieuws waarin ik mijn ei kwijt kon. Tijdens de bootcamp werd snel duidelijk dat ik het meest geschikt zou zijn voor het onderwijs. Toch hadden ook de andere sectoren, zoals de zorg en energietransitie mijn interesse.

“Ineens was het herfstvakantie en zei een collega’s: ‘hee, je bent er nog steeds’.”

Ik vind het enorm belangrijk plezier in je werk te hebben en de eerste week is de twijfel geregeld bij me toegeslagen. Vroeg ik me af of ik wel het juiste had gedaan. Zonder ervaring stond ik daar, voor een groep pubers, meteen een klas les te geven en in de avonden tot elf uur aan het werk om lessen voor te bereiden. ‘Heb ik hiervoor mijn baan opgegeven,’ dacht ik dan? Ik had altijd veel plezier bij de bank, hoefde daar ook niet weg. Toch ben ik blij dat ik mijn hart gevolgd heb; ik had de motivatie om echt iets te gaan doen waar mijn hart ligt en waar ik gelukkig van word. Tijdens de bootcamp ben ik in verschillende assessments op zoek gegaan naar waar mijn talenten liggen en ik heb daarbij ook geprobeerd erachter te komen over welke talenten ik beschik die ik tot nu toe nog niet tot zijn recht heb laten komen. Zo ontstond een heel sterk Persoonlijk Profielpaspoort. Dit heeft mij veel vertrouwen gegeven bij het solliciteren, ik heb 4 brieven geschreven en ik mocht daarbij 3 keer op gesprek komen.

De periode medio mei tot half juli is de tijd dat je vacatures hebt in het onderwijs. Dat gaf bij mij druk, want ik was net klaar met de bootcamp. Toch wilde ik niet wachten tot februari, een periode waarin er weer nieuwe vacatures zouden zijn. Ik denk dat de oplossing ligt bij het onderwijs zelf. Door open te staan voor nieuwe mensen, geef je overstappers een kans. Zo is het ook bij mij gegaan. Een dag na mijn sollicitatiegesprek werd mij verteld “We gaan het doen, maar we vinden het wel heel spannend.” Natuurlijk was het spannend, ook voor mij. En ik vind het nog steeds heel stoer dat ze het hebben aangedurfd. Door de pandemie was het ook nog eens moeilijk om mee te lopen en te kijken of ik in het voortgezet onderwijs of het mbo wilde werken, maar voor ik het wist stond ik vers voor de klas, net als iedereen, fris na de zomervakantie. Collega-docenten bewonderden mijn lef.  Ik werk op een fijne school, word ondersteund door middel van begeleiding heb elke week een gesprek met mijn coördinator; mensen houden er rekening mee dat ik nieuw ben.

Er gaat veel tijd zitten in het voorbereiden van de lessen. Op het VMBO geef ik vooral praktijklessen en daardoor kan ik in mijn lessen nog niet de ervaring kwijt die ik door mijn werk bij de bank het opgedaan. Dat is wel mijn uiteindelijke wens. Wie weet is dat weggelegd voor de toekomst, nu ben ik naast mijn werk zelf ook aan het leren. Eén avond in de week heb ik les en over anderhalf jaar heb ik officieel mijn lesbevoegdheid, dat is voor nu mijn focus. Ik heb veel plezier in mijn opleiding, het werkt heel stimulerend om met gelijkgestemden te spreken. Er zijn zoveel mogelijkheden in het onderwijs, dat geeft een goed gevoel.

Ik voel me bevoorrecht dat ik na 15 jaar werken in de zakelijke wereld, gehoor heb kunnen geven aan mijn nieuwsgierigheid voor het onderwijs. Ik blijf flexibel naar de toekomst kijken, dat past bij de arbeidsmarkt en dat is ook wat ik heb geleerd bij De Buitenboordmotor. Een verandering van baan had ook bij de bank kunnen zijn, maar voor nu heb ik veel plezier in het onderwijs. Ik had in mijn oude werk veel contact met mensen, dat vond ik belangrijk. Mijn klanten waren volwassenen en nu werk ik elke dag met pubers. Dat is een groot verschil, maar ik houd van deze nieuwe uitdaging. Het helpt vast ook dat ik zelf puberkinderen heb.

Ik zou tegen anderen willen zeggen dat als je ergens niet meer op je plek zit, je er echt werk van moet maken om iets anders te zoeken, dan houd je het het langste vol, ben je eerlijk, heb je plezier en daag je jezelf uit.

”Ik houd van deze nieuwe uitdaging’’