Robin Piepers

Direct naar de doorbraken van Robin? Klik hier!

Wat betekent werk voor jou nu?

Plezier en enthousiasme. In mijn vorige baan putte ik niet veel voldoening meer uit mijn werk, maar nu, in mijn nieuwe rol in het onderwijs, ervaar ik juist een enorme vervulling.

De knop omslaan

Gedeeltelijk door omstandigheden gedreven, heb ik besloten een nieuwe richting in te slaan wat betreft mijn loopbaan. Ik had mijn eigen bedrijf. Als curator zag ik steeds minder mogelijkheden, dus moest ik deels noodgedwongen op zoek naar andere mogelijkheden. Als er genoeg werk was geweest, was ik voornamelijk vanwege het personeel gebleven. Maar ik besefte dat ik eigenlijk alles al gezien had in dat vakgebied. Hoewel ik nog steeds betrokken was, was het plezier afgenomen en begon ik te verlangen naar iets anders. Maar ik voelde me wel verantwoordelijk voor mijn personeel, vooral omdat er dertien mensen in dienst waren. Uiteindelijk nam ik de beslissing om een nieuwe weg in te slaan en op zoek te gaan naar iets anders.

Inzichten

Van jongs af aan voelde ik een sterke affiniteit met het onderwijs, maar mijn opvoeding stuurde me in een andere richting. Via mijn buurman kwam ik echter in contact met De Buitenboordmotor. Hij kende mijn interesse in het onderwijs en bracht me op de hoogte van het volgen van de bootcamp. Ik stond open voor het idee. De bootcamp bevestigde niet alleen dat ik op de juiste weg was, maar ook dat het onderwijs echt bij me paste. Tijdens de bootcamp werden mijn competenties, talenten en persoonlijkheid geëvalueerd, waardoor het voor mij duidelijk werd dat het onderwijs de perfecte keuze was. Dit heb ik vervolgens in de vorm van een Persoonlijk Profielpaspoort gegoten: wie ben ik, wat wil ik, en wat kan ik.

Een nieuwe fase

Naast de bootcamp mocht ik deelnemen aan een pilot van het ministerie van Onderwijs, Cultuur, en Wetenschap (OCW). Deze pilot stelde een aantal mensen zonder hbo-diploma in staat om via het zij-instroom in beroep (zib) traject te starten. En na de bootcamp zelf heb ik deelgenomen aan Expeditie Leerkracht, wat ontzettend leuk was. Ik werkte samen met mensen die expertise hadden, voornamelijk van de Pabo in Leiden. De feedback die ik ontving was positief, wat mijn enthousiasme alleen maar vergrootte. Later gaf ik les bij Irene (begeleidster vanuit OG Amstelland), wat zowel spannend als uitdagend was. Dit versterkte mijn enthousiasme en bevestigde mijn besluit om echt voor deze stap te gaan. Om mij volledig te kunnen concentreren op het traject bij De Buitenboordmotor en het geschiktheidsonderzoek bij de Marnix Academie, koos ik ervoor om drie dagen per week als freelancer voor advocaten te werken. Vervolgens ben ik bij OG Amstelland gaan werken, waar ik drie dagen per week als ondersteuner aan de slag ging, en één dag vrijwillig werkte.

Onzekerheid

Met de overstap kwam soms ook onzekerheid om de hoek kijken. Vooral als ik naar andere zij-instromers kijk, besef ik dat ik niet alleen ben in het ervaren van onzekerheid. Dit wordt voornamelijk veroorzaakt door het niet bezitten van traditionele diploma’s, waardoor ik me in een soort uitzonderingspositie bevind. Hoewel ik me niet per se minderwaardig voel, moest ik wel leren omgaan met dit gevoel.

Begeleiding, een helpende hand

De ondersteuning die ik vanuit OG Amstelland heb gekregen, was buitengewoon prettig en van onschatbare waarde voor mijn ervaring als zij-instromer in het onderwijs. Vanaf mijn allereerste dag voelde ik me welkom. Bij mijn aankomst werd ik begroet met een enorm enthousiasme, maar vooral met concrete hulp om mijn weg te vinden. Collega’s boden spontaan hun hulp aan, nodigden me uit om in hun klas te komen kijken, enzovoort. Daarnaast waren mijn collega’s ook oprecht verheugd over mijn keuze voor het onderwijs, vooral gezien de tekorten in het vakgebied. Hoewel dit als vanzelfsprekend zou moeten zijn, is een warm welkom niet altijd het geval voor zij-instromers. Mensen kijken soms niet verder dan de ‘papieren’  die zij-instromers meebrengen, en negeren de waardevolle ideeën die zij vanuit hun andere achtergrond kunnen inbrengen. Hier bij OG Amstelland heb ik echter een heel andere ervaring gehad; ik ben juist heel welkom ontvangen en mijn inbreng en ideeën worden gewaardeerd. Er is een open, accepterende cultuur voor zij instromers. Er heerst geen stigma, mensen zijn blij met mij. De begeleiding die ik ontvang vanuit OG Amstelland op de werkvloer is uitstekend georganiseerd. Een bijzonder waardevol onderdeel van deze begeleiding is de beeldcoaching. Mariska, een begeleidster vanuit OG Amstelland, neemt elke 5-6 weken een les van mij op, waarop ik later gedetailleerde feedback ontvang. Deze ondersteuning draagt enorm bij aan mijn professionele groei in het onderwijs.

Waar ben je trots op, Robin?

Ik ben het meest trots op pedagogiek, de wisselwerking die ik met de klas heb. Dat ik een fijne omgeving en sfeer kan creëren voor kinderen om zichzelf te zijn en dat vervolgens in goede banen te leiden. En ik ben er trots op dat ik de moed heb gehad om de sprong te wagen naar het onderwijs.