Paul Wiegant

Direct naar de doorbraken van Paul? Klik hier!

Met ontzettend veel plezier heb ik het grootste gedeelte van mijn loopbaan vervuld binnen de logistieke tak van KLM en daarbij verschillende functies in het binnen- en buitenland bekleed. Bij terugkomst na een laatste functie in het buitenland was er helaas geen baan meer voor mij beschikbaar op de luchthaven van Schiphol. Wel werd me aangeboden mee te doen aan de bootcamp van De Buitenboordmotor, en parallel daaraan heb ik een opleiding in de zorg gevolgd. Gedurende het jaar kwam ik erachter dat dat toch niet bij mij paste. Inmiddels werk ik weer in de logistiek, in april 2021 ben ik begonnen bij Bakker Barendrecht, een groothandel in groente en fruit. Na een carrière van 43 jaar bij KLM was er absoluut sprake van het zogenoemde ‘blauwe hart’; ik voelde trots en een kloppend hart voor KLM wanneer er een vliegtuig voorbijkwam. Ik ben ontzettend blij op te merken dat ik inmiddels ditzelfde gevoel terug heb gekregen, maar nu wanneer ik een van de vele, groene vrachtwagens met het Bakkerlogo en de appel erop, op de snelweg voorbij zie rijden. Ik ben dan net zo trost als dat ik vroeger was.

In mijn nieuwe rol is mijn focus de optimalisatie van het logistieke proces van Bakker Barendrecht. Toen ik startte was ik totaal onbekend met het proces, dus heb ik me 3 maanden gestort op meelopen om alles zo goed mogelijk te leren kennen. Toch heeft mijn ervaring en leeftijd hier ook bij geholpen: als je ouder bent herken je snel patronen. Hierdoor krijg je je werk sneller onder controle. We zijn de grootste leverancier van een van de grootste supermarkten van Nederland, dat is ontzettend interessant om aan mee te werken. Waar bij KLM de vliegtuigen zo snel mogelijk Schiphol in en uit moesten, zijn dat bij Bakker Barendrecht bijvoorbeeld de aardappels. Deze paralellen zijn leuk en hebben me zeker geholpen om te wennen aan een nieuwe omgeving.

De periode ernaartoe was heel stressvol. Het was een lastige periode vol teleurstellingen, af en toe was ik radeloos. Op het moment dat ik met de bootcamp startte en wegging bij KLM was ik 63, ik zat dus al aan het einde van mijn carrière. Ondanks mijn eigen vastberadenheid en wil om nog een aantal jaar ergens aan de slag te gaan, heb ik enorm veel afwijzing ervaren. De sollicitaties en gesprekken maakten me wel eens moedeloos tot aan momenten dat ik dacht: ‘het is goed geweest, ik ga gewoon met pensioen.’ Deze periode bracht veel onzekerheid met zich mee. Hoe moest ik me opstellen? Moest ik laten zien wie ik zelf was, of wie zij wilden dat ik zou zijn? Waar ik tegenaan leek te lopen, was dat een nieuwe werkgever het lastig vond om mij voor de periode dat ik nog een werkend bestaan heb, zo’n drie jaar, aan te nemen. Zou dat de investering waard zijn? Ondanks dat ik wat kritisch was tijdens het bootcamp traject, dat beter leek aan te sluiten bij wat jongere deelnemers, heeft de kennis die ik heb opgedaan gedurende het traject uiteindelijk bijgedragen aan het feit dat ik ben aangenomen. Dit had ik in eerste instantie niet verwacht. Het moment dat Bakker Barendrecht mij toch wilde aannemen, ongeacht mijn leeftijd, was een euforisch moment dat enorm afstak tegen het zware gevoel van afwijzing dat ik die periode heb ervaren. Mijn nieuwe werkgever heeft me met open armen ontvangen, en dat deed me echt goed.

Ik neem graag de leiding in dingen die ik onderneem. Inmiddels heb ik het zelfvertrouwen weer terug om dat te doen, want deze eigenschap heeft me in de tijd dat ik op zoek was naar nieuw werk, ook enigszins tegengewerkt. Ik ben me bewust dat ik geen carrière meer voor de boeg heb. Dit geeft rust, maar ik kan wel zeggen dat ik achter het motto sta om me te blijven ontwikkelen in mijn loopbaan. In nieuwe projecten bij Bakker Barendrecht kan ik de leiding nemen met de kennis die ik heb in de logistiek. Tegelijkertijd merk ik dat het zelfs op je 63ste fijn is als je af en toe een compliment krijgt, of wanneer iemand even met je gaat zitten om samen door te nemen hoe je het nou eigenlijk doet. De komende jaren blijf ik me ontwikkelen en kan ik ook nog eens zijn wie ik ben. Daar heb ik nog volop zin in.

Ik kan de arbeidsmarkt niet opvoeden, maar zou zo graag zien dat er met respect en mogelijkheden naar mensen gekeken wordt die wat ouder zijn. Ik ben niet de jongste en hoe je het ook wendt of keert; dat heeft zeker meegespeeld in het vinden van een nieuwe baan. Ook al werk je aan een profiel waar een nieuwe werkgever goed mee uit de voeten zou kunnen, zodra ze je leeftijd weten is het vaak toch niet mogelijk om ergens op gesprek te komen. Want soms verraadde alleen het aantal jaren werkervaring toch al senioriteit. Ik had ervoor kunnen kiezen mijn pensioen naar voren te halen, en even leek dat ook de enige optie. Dat was teleurstellend en echt een dieptepunt.  Halverwege het traject dacht ik: het is voorbij, ik kom helemaal nergens meer aan de slag. De afwijzing is heel naar. Je hoort waarom je bent afgewezen, je begrijpt het. Elke keer laat je zien wie je bent en daar kom je er klaarblijkelijk niet mee. Dan ga je wel twijfelen aan jezelf, terwijl dat natuurlijk onnodig is. Samen met de Buitenboordmotor heb ik gekeken naar hoe ik me dan wel het beste kon profileren.

Ik kan de arbeidsmarkt niet opvoeden, maar zou zo graag zien dat er met respect en mogelijkheden naar mensen gekeken wordt die wat ouder zijn. Ik ben niet de jongste en hoe je het ook wendt of keert; dat heeft zeker meegespeeld in het vinden van een nieuwe baan. Ook al werk je aan een profiel waar een nieuwe werkgever goed mee uit de voeten zou kunnen, zodra ze je leeftijd weten is het vaak toch niet mogelijk om ergens op gesprek te komen. Want soms verraadde alleen het aantal jaren werkervaring toch al senioriteit. Ik had ervoor kunnen kiezen mijn pensioen naar voren te halen, en even leek dat ook de enige optie. Dat was teleurstellend en echt een dieptepunt.  Halverwege het traject dacht ik: het is voorbij, ik kom helemaal nergens meer aan de slag. De afwijzing is heel naar. Je hoort waarom je bent afgewezen, je begrijpt het. Elke keer laat je zien wie je bent en daar kom je er klaarblijkelijk niet mee. Dan ga je wel twijfelen aan jezelf, terwijl dat natuurlijk onnodig is. Samen met de Buitenboordmotor heb ik gekeken naar hoe ik me dan wel het beste kon profileren.

In het oriëntatieproces van de bootcamp heb ik de zorg en het onderwijs ook nog overwogen. Er zijn daarvoor meer mogelijkheden voor on the job training nodig – stel dat ik nu wil overstappen naar de zorg: meteen toe laten, meteen op een werkplek zetten en parallel daaraan een praktisch gerichte opleiding bieden, niet te theoretisch. Dat zat er voor mij nu niet in, want de opleidingstrajecten waren nog te lang. Uiteindelijk vond ik het belangrijk te doen wat ik echt leuk vind. Zoals ik dat nu doe in die logistiek. Wat erg van belang is geweest en wat ik met name heb moeten leren, is het inzetten van mijn eigen netwerk. Dat was nooit mijn sterkste kant. Ik heb geleerd hoe ik dit efficiënt kan inzetten en uiteindelijk heb ik via het netwerk van de Buitenboordmotor mijn nieuwe baan gevonden. Nu ik een nieuwe baan heb en me weer ontwikkel, merk ik dat de arbeidsmarkt ook zijn deuren weer voor me opent. Vreemd hoe dat werkt.

Wanneer de arbeidsmarkt laat zien dat ze mensen van 45 jaar en ouder weer in gaat zetten voor alle functies, dan kun je je een leven lang ontwikkelen. Vroeger was het misschien niet mogelijk om fysiek werk te verrichten als je ouder was, maar mensen zijn tegenwoordig hartstikke fit. Ik fiets nog elke dag naar mijn werk. Ik ervaar nu zelf hoe waardevol en leerzaam het nog is om zelfs aan het einde van mijn loopbaan nog ergens anders te gaan werken. Vooral nu de markt momenteel zo ontzettend krap is, denk ik dat veel bedrijven anders zouden kunnen denken. Een mix van jong en oud is erg mooi. Ik werk nu met stagiaires, dit zijn veel jonge medewerkers vol met ideeën en onderzoekmethoden. Dit is zo leerzaam en interessant. Vervolgens kan ik mijn ervaring en hierop aansluiten, en samen leren we van elkaar. Mijn ervaring met de Buitenboordmotor heeft me doen inzien hoe je jezelf kan motiveren om je daadwerkelijk te blijven ontwikkelen. Daarnaast maakt mijn eigen ervaring maakt me ook sterk. Wanneer ik nu iets meegeef aan collega’s, zeg ik: “Neem het van me aan, of leg het naast je neer.”

Vroeger wilde ik bakker worden. Dat is het niet geworden, maar grappig genoeg wel Bakker Barendrecht. Ik werk met fijne collega’s en ik krijg weer wat voor elkaar. Dat geeft het gevoel: ik sta weer ergens – voeg weer wat toe. Ik ben blij en dankbaar dat ik die kans heb gekregen.