Lisette Kuchar

Direct naar de doorbraken van Lisette? Klik hier!

Na 36 jaar voor dezelfde werkgever te hebben gewerkt in een administratieve functie, heb ik de overstap gemaakt naar de ouderenzorg. Een grote stap, het is een zwaar beroep en het bedrijfsleven is echt heel iets anders dan de zorg. Voordat ik aan de bootcamp begon had ik de veiligheid van een vast contract, de nodige ervaring in de taken van mijn functie en de collega’s met wie je een band opbouwt. Een routine waar veel mensen zich vast goed bij voelen. Maar ik voelde soms dat ik niet in de pas liep met alle ontwikkelingen in de huidige arbeidsmarkt. De coronacrisis maakte dat helemaal duidelijk. Er was krimp aangekondigd en daardoor ontstond de mogelijkheid om zelf te kiezen voor iets anders. Dat was het moment voor mij om te kiezen voor een volledig nieuwe functie in een andere branche. Om na lange tijd eindelijk een droom, die ik als klein meisje al had, uit te laten komen.

Iedereen denkt er wel eens aan om iets heel anders te gaan doen, ik deed het nu. Met mijn nieuwe baan heb ik het gevoel dat ik nodig ben. Laatst zat ik terug in de auto naar huis en merkte ik dat ik mee aan het zingen was met de muziek van de radio. Toen dacht ik, jeetje, dit is lang geleden, dat ik zingend uit m’n werk kom. Ik geniet enorm van het omgaan met de mensen, dat is echt geweldig en het allerleukste aan mijn nieuwe baan. Ik was eerst best bang om het buitenbeentje te worden, maar mijn team heeft heel veel respect voor dat ik na zo’n lange tijd het lef heb gehad deze overstap te maken. 

Mijn oude bedrijf was door de jaren heen al sterk aan het veranderen, wat maakte dat ik niet altijd even gelukkig werd van mijn dagelijkse werkzaamheden. Dat was ook de reden om te kiezen voor de overstap samen met De Buitenboordmotor. Zo ging ik de uitdaging aan een baan te hebben waar ik al langer over droomde. Die baan leek altijd een brug te ver want ik beschikte niet over de nodige papieren voor dat nieuwe beroep in de zorg. En wie zou er op financieel vlak voor zorgen dat mijn vaste lasten betaald zouden worden als ik een opleiding zou volgen? Hoe kon ik er zeker van zijn dat een nieuwe functie wel echt bij mij zou passen?   

De aanpak van De Buitenboordmotor heeft me overtuigd in de keuze te doen wat echt bij mij past. Een heel nieuw beroep, van de zakelijke dienstverlening naar een baan in de zorg, mijn oude werkgever hielp me op weg. De kosten voor een nieuwe opleiding worden vergoed. Voor De Buitenboordmotor ben ik een pionier, een overstapper van het eerste uur. Soms denk ik nog wel eens aan de veiligheid van die 36 jaar maar belangrijker is dat ik mijn werk nu weer vanuit mijn hart doe.  

Niet alleen de huidige arbeidsmarkt verandert. Ook je eigen opvattingen over werk veranderen in de loop der tijd. De Buitenboordmotor helpt om op die momenten bij jezelf na te gaan of je motivatie voor je werk in orde is. Je leert elke dag nieuwe dingen over jezelf. Pas nadat ik goed heb onderzocht waar mijn motivatie ligt, wie ik ben en wat ik wil, durfde ik mijn droom na te jagen en ging ik De Loopbrug over. Dat ging niet van de een op de andere dag, maar ik voelde al langer dat het bedrijf waar ik werkte niet meer bij mij paste. Als kind droomde ik ervan om verpleegster te worden. Testen wezen uit wat ik eigenlijk al over mezelf wist – ik ben een zorgzaam persoon die graag met mensen werkt.  Ik dacht vaak dat ik te oud zou zijn voor zo’n grote verandering als ik met mijn oude werkgever over nieuwe kansen sprak. De persoonlijke begeleiding tijdens De Loopbrug heeft me geleerd om die twijfels weg te nemen.  

Ik heb een contract voor 20 uur per week bij een verzorgingstehuis en volg naast mijn werk een opleiding van twee en een half jaar, die vergoed wordt door mijn oude werkgever. Het is een verkorte versie van de bestaande opleiding, die wordt gegeven door de ROC in Utrecht. Zeker niet in de buurt, maar je moet er wat voor over hebben denk ik dan. Ik krijg die kans nu, dus ik doe het gewoon. De opleiding is leerzaam maar ook best pittig. Ik moet veel verslagen maken, dat hadden we vroeger niet op school. Elke keer als ik denk aan de lastige kanten van de overstap die ik heb gemaakt, zie ik de ouderen voor me waar ik mee werk. Ik word zo vrolijk van ze en weet dan meteen weer waarom ik hiervoor gekozen heb. Het werk zelf is ook pittig en lijkt in niets op wat ik gewend was. Ik heb een contract voor 20 uur in de week, maar dat houdt zeker niet in dat ik een werkweek van twee en halve dag heb. Waar ik eerst 8 uur per dag werkte, word ik nu ingedeeld voor 4,5 of hooguit 7 uur en moet ik dus meerdere dagen werken om aan mijn uren te komen. Dat ik in de weekenden en de avonden maar ook in nachtdiensten zou gaan werken, wist ik. Ook al moet ik er nog aan wennen dat er geen vastigheid is, toch wil ik niet meer anders en ben ik blij met deze nieuwe match.  

Soms vraag ik me wel eens af of ik deze overstap zelf ook had kunnen realiseren want er is veel vraag naar mensen in de zorg. Diverse werkgevers bieden een opleiding aan, waardoor ik ook voor een ontslagvergoeding had kunnen kiezen bij KPN, die met 36 jaar werkervaring best interessant zou zijn. Maar lang sta ik daar niet bij stil, in mijn dagelijkse werk met de ouderen weet ik meteen weer waarvoor ik dit gedaan heb.  

Die nieuwe werkweek, die in geen enkel opzicht lijkt op wat ik gewend was, daar loop ik nog wel eens tegenaan. Zo moest ik werken toen ik laatst jarig was. Voor een dag vrij moet je je aanvraag ruim van tevoren indienen. Het indelen van een rooster in de zorg is een ingewikkeld iets. Maar de dag was bijzonder en leuk. Er was gebak en ik kreeg bloemen en heel veel felicitaties van alle ouderen, die dementerend zijn en me daardoor steeds opnieuw hun gelukwensen gaven.  

Soms denk ik wel eens dat de zorg nog niet zover is, om nieuwe mensen buiten de geijkte paden aan te nemen. Van werk naar werk, de visie van De Buitenboordmotor is een uitdaging waar de zorg misschien nog niet aan toe is. Er ligt zoveel druk op het huidige personeel, dat het moeilijk is om nieuwe mensen te begeleiden. Voor de voortgangsgesprekken spreek ik mijn eigen werkbegeleider wel eens in mijn eigen vrije tijd, omdat het anders gewoon niet lukt door onze verschillende roosters. Je begint van onderaf en toch; werken met mensen is puur geluk.  

Loslaten wat je hebt is een moeilijke stap. De Buitenboordmotor wijst je de weg met de Loopbrug van Baan naar Baan, tijdens de bootcamp, met persoonlijke begeleiding en diverse testen. Omdat er krimp werd aangekondigd kon ik met de Buitenboordmotor vrijwillig de keuze maken voor de overstap. Het moet in je zitten om in de zorg te willen werken. Ik leef met de ouderen mee en heb zo het gevoel er echt voor de mensen te kunnen zijn. Dat gevoel ertoe te doen in je werk, gun ik iedereen.