Yvette van Lisdonk

Direct naar de doorbraken van Yvette? Klik hier!

Na verschillende functies bij mijn werkgever, APG, te hebben vervuld, merkte ik dat ik vastliep. Hoewel mijn salaris en werkgever uitstekend waren, rees bij mij de vraag of ik wel echt gelukkig was in mijn werk. Ik merkte dat ik moeite had om mezelf elke dag te motiveren. Dit gevoel van onzekerheid kostte me veel energie. Ik ben er sterk van overtuigd dat werkplezier van groot belang is en dat het werk dat je doet, je moet inspireren en energie moet geven. Uiteindelijk stuitte ik op De Buitenboordmotor en besloot ik een afspraak te maken met mijn werkgever, APG.

De zorgsector heeft me altijd al aangesproken, omdat ik graag iets doe voor mensen. Ik besloot het traject van De Buitenboordmotor te volgen en vond vervolgens een baan in de zorg. Dit proces bracht me tot de conclusie dat hoewel een goed salaris belangrijk is, het hebben van werkplezier veel belangrijker is.

De overstap naar de zorg was een spannende uitdaging. Hoewel ik al wist dat ik in de zorg wilde werken, heeft de bootcamp van De Buitenboordmotor me geholpen om mijn keuze voor de zorg te bevestigen. Vanwege de terughoudendheid van ziekenhuizen met betrekking tot zij-instromers was het vinden van een baan een grote uitdaging. Ik begrijp deze terughoudendheid wel, gezien de complexiteit van het ziekenhuiswerk, maar ik ben van mening dat het haalbaar is. Mijn vastberadenheid zorgde ervoor dat ik volhield en uiteindelijk een baan vond.

Het meest uitdagende voor mij was om mijn comfortzone te verlaten en de sprong te wagen naar een nieuwe sector. Maar op een bepaald moment besloot ik bij mezelf: ik ga deze stap gewoon zetten.  Het regelmatig wisselen van afdelingen in het ziekenhuis bracht me ook buiten mijn comfortzone. Het blijft een uitdaging om mezelf steeds opnieuw te presenteren en te bewijzen, maar ik heb ervoor gekozen om deze uitdagingen aan te gaan en ben blij met de positieve effecten ervan die zich ook in andere aspecten van mijn leven manifesteren. Ik voel me nu bijvoorbeeld veel zelfverzekerder, durf vaker risico’s te nemen en mijn comfortzone te verlaten. Onlangs ben ik zelfs begonnen met trompet spelen, iets wat ik al jarenlang graag wilde leren.

Volgens mijn collega’s breng ik als 49-jarige collega, die pas recentelijk in de zorgsector is begonnen, een schat aan levenservaring met me mee. Ik ben bijvoorbeeld in staat om snel te reageren in verschillende situaties en voel vaak intuïtief aan wat nodig is. Patiënten merken vaak op dat ze mijn levenservaring terugzien in mijn aanpak, en het verbaast hen als ze horen dat ik pas 2 jaar in de zorg werk. Dit illustreert het waardevolle potentieel dat beschikbaar is op de arbeidsmarkt. Ik denk dat het bewustzijn bij ziekenhuizen ook is gegroeid dat er veel getalenteerde mensen beschikbaar zijn die graag in deze sector willen werken. Vroeger werden zij-instromers vaak over het hoofd gezien, maar tegenwoordig staan ziekenhuizen, in vergelijking met voorgaande jaren, meer open voor deze groep.

Wat ik voor de patiënten kan betekenen, geeft me veel voldoening. In het ziekenhuis liggen mensen vaak in een kwetsbare positie, en ik vind het waardevol om bij te dragen aan het creëren van een aangename en comfortabele omgeving voor hen. Het is geweldig om de dankbaarheid van patiënten te zien als je iets voor hen hebt kunnen betekenen, zelfs als ze niet meer lang te leven hebben. Het tonen van belangstelling, tijd vrijmaken voor hen en sociaal zijn, wordt enorm gewaardeerd. Het geeft me veel voldoening om op deze manier iets voor anderen te kunnen betekenen.

Mijn toekomst ligt in het werken op de neonatologieafdeling van het ziekenhuis. Het idee om niet alleen de jonge kindjes, maar ook hun ouders te kunnen ondersteunen, spreekt me enorm aan. Tot slot wil ik benadrukken hoe cruciaal doorzettingsvermogen is. Tegenslagen zullen onvermijdelijk zijn, maar het is cruciaal om hier sterker uit te komen. Het vergt standvastigheid en vastberadenheid om je doelen te bereiken in deze veeleisende, maar uiterst lonende sector.